Helaas nog maar 8 weken

Vandaag precies 4 weken in de Filippijnen. Twee weken na mijn verslag van de vorige keer zijn er weer een aantal dingen gebeurd dus werd het weer tijd om wat van mij te laten horen.

Omdat ik nog geen duidelijke opdracht had, heb ik zoals ik vorige keer al vermelde een stageplan gemaakt met daarin mijn leerdoelen. Ook heb ik nu een echte opdracht: Safe people transfer offshore, kort gezegd moet ik straks presenteren wat de beste manier om mensen te verplaatsen tussen twee schepen. Hiervoor zijn verschillende opties zoals helicopters, bakje aan de hijskraan of een speciale brug (voor de geïnteresseerden google op Ampelmann).

Ik ben inmiddels ook naar de fabrication yard geweest. Hier wordt het platform waar het hele project omdraait gebouwd. De fabrication yard ligt in Subic Freeport Zone; een haven waar de Amerikaanse Marine nog vaak langs komt. Alles is hier tax free en daarom nog goedkoper dan de Filippijnen eigenlijk al zijn.

De Fabrication yard was ontzettend gaaf, een aantal keer een rondje gelopen over de yard en dan is het wel indrukwekkend om te zien dat er iedere dag 3000 man aan het werk zijn. Ondanks dat het geen groot platform is, is het toch indrukwekkend om te zien wat er gebouwd wordt. Op grond lagen stukken van de poten die onder het platform komen. Ter illustratie: ze hebben dezelfde diameter als een Boeing 737 en zijn 80 meter lang.

De dagen in de yard zijn lang, 5 uur gaat de wekker en 6 uur s ‘avonds ben je weer terug in het hotel. Erg vermoeiend, dus dan nog snel gezellig wat eten met collega’s en weer op tijd naar bed.

Vrijdags ben ik naar Kuala Lumpur gevolgen omdat ik een lang weekend had en ‘toevallig’ waren Lieke, RJ en Julian ook in KL. Erg gezellig om daar met z’n allen samen te zijn. Helaas werd iedereen uiteindelijk ziek (ik op de terugweg in het vliegtuig). Daarom ben ik dinsdag en woensdag thuisgebleven en vooral veel geslapen.. Ik voelde mij donderdag al weer veel beter.

Afgelopen zaterdag ben ik naar Tagatay geweest. Hier in de buurt ligt the Taal Vulcano. Een bijzondere ervaring, zeker het omhoog/omlaag/omhoog/omlaag lopen bij 33 graden. In de krater is het warm, en ligt een meer waarin je kan zwemmen. Dit heb ik maar niet gedaan omdat het er niet echt lekker schoon uitzag. Wel bijzonder om eens in een actieve vulkaan geweest te zijn. De Taal vulkaan is een van de actiefste vulkanen van de Filippijnen en toch wonen mensen rond de krater, vanwege de visvangst in het meer. In de middag gelunched bij een restaurant dat uitkijkt op het meer met de krater. Helaas was het bewolkt en zag ik niet zo veel.

Zaterdagavond ben ik naar de stad gegaan samen met een Nederlandse jongen die ik in de sportschool ontmoet heb. Zond zou ik naar Chinatown gaan, helaas voelde ik me s’ochtends weer net zo beroerd als maandag, dus heb ik de tour afgezegd. Dat moet ik dan maar bewaren voor een andere keer.

Terwijl ik dit typ wordt mijn appartement ‘schoon’gemaakt. Het enige wat ze hebben is bezem van stro en wat doekjes. Op het gebied van efficiëntie zou hier nog een hoop geleerd kunnen worden. Ook bijvoorbeeld bij de supermarkt sta ik iedere keer met verbazing te kijken hoe traag ze dit keer de items van de persoon voor mij scannen. Gemiddeld sta ik per keer dat ik boodschappen doe zeker 15 minuten in de rij te wachten. De Filipino’s zijn heel aardig en het gaat mij nu goed. De weekenden beginnen nu ook vol te raken wat de tijd wel erg snel laat gaan. Ik heb nog maar 8 weken te gaan, en daarin wil ik nog een hoop leren en doen. Maar toch kijk ik uit naar de vakantie die ik daarna ga hebben.