De eerste dagen zitten erop

6 September 2014, Schiphol

Het ging eindelijk gebeuren, klaar voor de grote reis naar Maleisië en later Manila, Filippijnen. Maar eerst een weekje bijkomen en vakantie vieren bij Fred en Ine.
In deze week niet heel veel bijzonder gedaan, de dingen die ik nog niet gezien heb rond Kuala Lumpur kan ik rond de Kerst gaan bekijken als papa, mama en mijn zus er zijn, of misschien later met Bas.

14 September, Kuala Lumpur
Na een paar dagen naast en in het zwembad liggen, gezellig uiteten met Fred & Ine en een paar bezoekjes aan KLCC en andere ‘malls’ waar ik de naam weer van ben vergeten ging het vandaag dan echt beginnen. Samen met Fred naar het vliegveld, gereden aangezien hij ook in Manila moest zijn.

Vlucht was ondanks de turbulentie goed en snel. Aangekomen in hartelijk ontvangen door de restjes van Luis (Typhoon), ik denk dat ik het in Nederland nog nooit zo heb zien regenen. Samen met de driver en mijn contact persoon van Brunel naar ‘Festival Mall’ om internet en een sim kaart te regelen.

Daarna door naar mijn appartement, bij binnenkomst toch wel verrast. Het was kleiner dan op de foto’s maar vooral viezer. Het was inmiddels al borreltijd, dus gevraagd of de driver mij bij het hotel van Fred wilde afzetten. Daarna uiteten geweest bij de lokale Italiaan. Eenmaal thuis afgezet door de shuttle service van het hotel, snel boodschappen gedaan en gaan slapen. Maandag was de eerste dag en die begon om 7.30am.

De volgende dagen vlogen voorbij waar ik vooral kennis maakte met het project (Malampaya MP3 voor de geïnteresseerde). Het project is inmiddels in de fase gekomen waar veel moet worden voorbereid voor het installeren van het platform. Vrijdag was een korte dag, we mochten om 2.30pm naar huis vanwege tropische storm Mario. Ik dacht deze te trotseren met mijn paraplu van 2 euro, maar dat was niet echt een succes .De borrel van alle Nederlandse expats ging niet door vanwege de tropische storm, best jammer had het leuk gevonden om meer mensen te leren kennen. Achteraf goed dat de borrel gecancelled was, want zoals ze bij Shell zeggen; Safety first, uiteindelijk zijn er in het noorden van Manila een aantal mensen omgekomen als gevolg van de storm.

Het weekend doorgebracht met een bezoek aan de sportschool, boodschappen, de buurt verkennen, tours uitzoeken die ik wil gaan doen, thuis zitten voor de schoonmaakster, lezen en slapen (dat vroege opstaan is toch niet echt mijn ding). Ook heb ik al de eerste tickets voor na mijn stage geboekt, lekker surfen op Bali met Anouk! Heel erg veel zin in, al heb ik hier de komende weken ook nog een hoop te doen en te zien.

21 Septemeber, Alabang, Muntinlupa City
Zondagmiddag werd ik opgehaald om naar Clark Freeport Zone te gaan, hier ga ik een basis training in veiligheid op het gebied van offshore krijgen.
De stof is best interessant, al moet ik zeggen dat het de naam International Minimum Industry Safety Training interessanter klinkt dan het werkelijk is. Dit komt voornamelijk door de manier van presenteren, maar het is wel leuk om met mensen in de klas te zitten die uiteindelijk echt in the yard gaan werken.

Vanmiddag waren we vrij en heb ik besloten dit verhaal te gaan schrijven om even wat anders te doen dan met die andere klasgenoten te praten. Morgen begint deel 2 van de training, zelfde instructeur maar hopelijk interessantere stof.

Donderdag eind van de dag ben ik weer terug in mijn appartement (Westparc Condominiums, Alabang, Muntinlupa City). Vrijdag weer naar kantoor om mijn stageplan helemaal af te maken. In het weekend maar eens de golfbaan opzoeken, want ja, dat hoort ook bij het expat bestaan.